اومبرتو اکو (۱۹۳۲-۲۰۱۶) نشانه‌شناس، فیلسوف، متخصص قرون وسطی، منتقد ادبی و رمان‌نویس ایتالیایی است. اکو پس از گرفتن مدرک دکتری در دانشگاه تورینو، در دانشگاه‌های میلان، فلورانس، بولونیا و کولژ دو فرانس تدریس کرد و مدتی رئیس دانشکدهٔ انسان‌شناسی دانشگاه بولونیا بود. اگرچه اومبرتو اکو شهرتش را بیشتر مدیون رمان‌نویسی و به‌خصوص رمان‌هایی همچون «آنک نام گل» یا «نام گل سرخ»، «آونگ فوکو»، «بائودولینو» و «شماره صفر» است ولی یکی از مهم‌ترین و پرکارترین اندیشمندان و روشنفکران قرن بیستم و اوایل قرن بیست‌ویکم و از مهم‌ترین زبان‌شناسان و نشانه‌شناسان ساختارگرا به‌شمار می‌آید. اکو از هواداران افزایش ارتباطات و فهم متقابل در محیط بین‌المللی بود. او همچنین نویسنده متن‌های آکادمیک فراوان درزمینهٔ فلسفه، نشانه‌شناسی و نقد ادبی و کتاب‌هایی برای کودکان است.
عمده شهرت اومبرتو اکو در ایران به دلیل نگارش کتاب آنک نام گل است که بیش از 10 میلیون نسخه در جهان به فروش رفت. این کتاب با ترجمه شیوا و روان رضا علیزاده در دسترس است. با این وجود باید اذعان کرد که در جوامع دانشگاهی ایران اکو به عنوان یک نشانه شناس خبره شناخته می‌شود که آثارش در زمینه زیبایی شناسی قرون وسطی تصویری کامل از این دوره در اختیار مخاطبان ایرانی و جهانی قرار میدهد. ژان ژاک آنو کارگردان فرانسوی که فیلمی به نام «نام گل سرخ» از روی کتاب اکو ساخته معتقد است که همین توانایی اکو باعث شد تا بتواند فضای داستان گل سرخ رو باورپذیر و مطلوب مخاطب قرن بیستمی کند.
علاوه بر 5 کتاب اکو که به همت رضا علیزاده ترجمه و توسط نشر روزنه منتشر شده است، کتاب «گورستان پراگ» نیز که ششمین رمان اوست با ترجمه فریبا ارجمند منتشر شده است.
