سیدعلیرضا حسینی بهشتی

سیدعلیرضا حسینی بهشتی متولد 1341 در قم، عضو هیئت علمی دانشکده علوم انسانی تربیت مدرس و عضو و دبیرکل جمعیت توحید و تعاون است. وی فرزند سوم شهید محمد حسین بهشتی است. سید محمد حسینی بهشتی سیاست‌مدار و فقیه ایرانی و دومین رئیس دیوان عالی کشور و عالی ترین مقام قضایی کشور بعد از انقلاب ایران در سال 1357 بود. او در هفتم تیر 1360، در پی انفجار در دفتر حزب جمهوری اسلامی کشته شد.

آثار سیدعلیرضا حسینی بهشتی

از او چهار اثر در نشر روزنه به چاپ رسیده‌است.

«زیست و اندیشه شهید آیت الله دکتر محمد حسینی بهشتی» در سال 1398 با همکاری ابوالقاسم فنایی، حسن سبحانی، داوود فیرحی، عباس منوچهری، فرشاد مؤمنی، محمد دلبری، محمد سروش محلاتی و میثم محمدی منتشر شد. این کتاب حتما کسانی که می‌خواهند با خط فکری شهید بهشتی آشنا شوند را به رضایت می‌رساند.

کتاب «مدارا در ادیان ایران زمین» در سال 1399 با موضوع ادیان الهی و جایگاهی که مدارا در این ادیان دارد به چاپ رسید.

« برگ‌هایی از کارنامه دولت جنگ» در سال 1399 چاپ و منتشر شد. این کتاب تلاش کرده تنها به یکی از ابعاد جنگ تحمیلی یعنی معرفی و بررسی کارنامه دولت ایران در آن دوران بپردازد. شایان ذکر است که نویسندگان این مجموعه که برخی از آن‌ها در آن زمان خود عهده ‌دار مسئولیت‌های اجرایی بودند، در انتخاب رویکرد و رهیافت خود آزاد بوده‌اند و گوناگونی موجود در متون نیز گواه آن است.

کتاب «خاستگاه مفاهیم سیاسی جدید در دوران میانه» در سال 1401 با همکاری «کامیار صفایی» منتشر شد. نویسندگان در متن کتاب دلیل اصلی نگارش کتابی در مورد خاستگاه مفاهیم سیاسی جدید در دوران میانه در اروپا را اهمیت این دوران تاریخی بر شکل‌گیری تفکر و چارچوب دانشی جدید می‌دانند.

معرفی کتاب مدارا در ادیان ایران زمین

مروری بر تاریخ ایران زمین نشان از این واقعیت دارد که اگرچه گرایش کلی فرهنگ عمومی این مرز و بوم به مداراگری دینی بوده است، از آنجا که حکومت تأثیری مهم در زندگی اجتماعی مردم داشته و دارد، میزان این مداراگری تابع زمان و مکان بوده و از یک سلسله پادشاهی تا سلسله دیگر و گاه از پادشاهی تا پادشاه دیگر، متفاوت بوده است.

با شکل گیری دولت مدرن در ایران، تمرکزگرایی در قدرت سیاسی و پیامدهای آن در نحیف سازی جامعه ی مدنی، دست دولتها در گشایش یا محدودیت دائرهی مدارا و گزینش زمینه های مداراگری بازتر شد. ایدهی برگزاری جلسات هم اندیشی ماهانه، پیشنهاد «مجمع احیای فضیلت» بود؛ مؤسسه ای که در سال ۱۳۷۲ تأسیس شده و از آن پس در احیاء و ترویج نواندیشی دینی کوشش کرده است.

یکی از موضوع های مورد علاقه که پیامد نظرسنجی از مخاطبان و شرکت کنندگان در جلسات مجمع مطرح شد، موضوع مدارای دینی در ایران بود. از همین رو از صاحب نظران و اندیشمندان ادیان و مذاهبی که در ایران پیروانی دارند دعوت شد تا دیدگاه های آن دین یا مذهب را مطرح و سپس در بخش گفتگویی هر جلسه، به پرسشها و نقدهای شرکت کنندگان پاسخ گویند که صمیمانه دعوت مجمع را پذیرفتند موبد مهندس پدرام سروش پور از جامعه زرتشتیان، مهندس آرش آوایی از جامعه کلیمیان، پدر جک یوسف از جامعه ی مسیحیان، دکتر احمد فلاحی از جامعه اهل سنت و حجت الاسلام دکتر رحیم نوبهار از اهل تشیع. گفتارهای ارایه شده در جلسات ضبط و پس از آن، متن سخنان هر صاحب نظر توسط خود وی بازبینی و تأیید شد. مجموعه گفتارهایی که در این کتاب ملاحظه می کنید، متن نهایی آن گفتارهاست.