کنسرتو پیانو شماره ۲ در دو مینور (اپوس ۱۸) اثر سرگئی راخمانینف، از برجسته ترین آثار موسیقی قرن بیستم و ازنام‌آشناترین آثار تصنیف شده برای پیانو و ارکستر است. این اثر سرشار از جلوه‌های صوتی کم‌نظیر، پرداختی پرظرافت در توزیع تمپو و دینامیک صوتی است.کنسرتوی دوم راخمانینف، ساز پیانو را همچون تاج پادشاهی بر صدر ارکستر می‌نشاند و با ملودی‌هایی باشکوه و مدهوش‌کننده، شنونده را مات و مبهوت می‌سازد. تیری فیشر کنسرتوی دوم راخمانینف را «محفلی برای عشق بازی با پیانو» و «اسکالدیو فادیست » آن‌را «درخشش ساز پیانو برای فخرفروشی عاشقانه» توصیف می‌کند.کنسرتو پیانو شماره ۲، نقطه اتصال استعداد و نبوغ راخمانینف در سه زمینه نوازندگی پیانو، رهبری ارکستر و آهنگسازی است .دکتر پیتر گاتمن از مشهورترین نویسندگان حوزه موسیقی کلاسیک، با بررسی و شرح مهارت‌های راخمانینف در نوازندگی پیانو، رهبری ارکستر و آهنگ سازی، به تحلیل نهایی کنسرتوی دوم او می‌رسد و پس از آن با بررسی اجراهای برگزیده از این کنسرتو، ظرافت‌های پنهان آن را آشکار می‌کند.