حزب جمهوری اسلامی، مواضع تفصیلی
این یک واقعیت تلخ در تاریخ جامعه ماست که با وجود گذشت بیش از یکصد سال از شکلگیرى احزاب در ایران، هنوز فعالیت فعالان سیاسى در قالب تشکلها، سازمانها و احزاب سیاسى نهادینه نشده است. علل این پدیده متعددند، از جمله فقدان فرهنگ کار جمعى، عدم شکلگیرى احزابى که پا را از حلقه نخبگان فراتر گذاشته و در اقشار مختلف مردم رسوخ کرده باشند، و نیز مهمتر از همه، عدم پذیرش جایگاه و کارکرد احزاب توسط دولتهاى حاکم. با این همه، و علیرغم همه دشوارىهایى که بر سر راه تشکیل و فعالیت احزاب سیاسى وجود داشته، احزابى نیز موفق شدهاند بهصورتى فراگیر گسترش یافته و و نقش مهمى در روندهاى سیاسى و اجتماعى کشور ایفا کنند. حزب جمهورى اسلامى، در زمره چنین احزابى بود.
هر چند پیدایش ایده تشکیل حزب جمهورى اسلامى دست کم به سالهاى قبل از پیروزى انقلاب اسلامى باز مىگشت، اعلام موجودیت حزب توسط هیأت مؤسس آن یعنى آقایان سید محمد حسینىبهشتى، محمدجواد باهنر، سید على حسینى خامنهاى، سید عبدالکریم موسوى اردبیلى و اکبر هاشمى رفسنجانى، در ۲۹ بهمن سال ۱۳۵۷ اتفاق افتاد. استقبال از عضویت در حزب، غیرمنتظره و فراتر از امکانات فراهم شده بود. عضویت میلیونى در تهران و شهرستانهاى سراسر کشور سبب شد دفاتر حزب در سراسر کشور به سرعت افتتاح گردد. دامنه تأثیرگذارى سیاسى حزب جمهورى با انتشار روزنامه جمهورى اسلامى به سردبیرى میرحسین موسوى از اردیبهشت سال ۱۳۵۸ دوچندان شد. تأثیر مهمى که حزب در همهپرسى جمهورى اسلامى، انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسى و همهپرسى مربوط به آن، انتخابات نخستین دوره مجلس شوراى اسلامى، دفاع از خط امام و انقلاب در شرایطى که هویت آن در فضاى مملو از هیجانات و هیاهوهاى سیاسى مىرفت در محاق قرار گیرد، ماجراى عزل نخستین رئیسجمهور ایران و حوادث بعد از آن، بر آگاهان به تاریخ سى ساله جمهورى اسلامى پوشیده نیست. اما آنچه اهمیت بیشترى دارد، انگیزه و هدف شکلگیرى این حزب است که شاید بهترین تبیین آن را بتوان در آثار باقیمانده از شهید آیتالله دکتر بهشتى، که نخستین دبیرکل آن بشمار مىرفت، یافت.
او حزب را معبد مىنامید و این بدان معناست که از دیدگاه وى، تلاش حزبى در زمره عبادات است. اگر عبادت را بر دو پایه نظر و عمل استوار بدانیم، (ایمان و عمل صالح) نتیجه آن خواهد بود که هرکس که در حزبى که داعیه اسلاممدارى دارد عضویت و مشارکت دارد، باید بتواند میان مبانى نظرى که بدان باور دارد و عمل اجتماعىاى که بدان مشغول است، رابطهاى منطقى و سازگار بهوجود بیاورد. زندگى آیتالله دکتر بهشتى خود نمونهاى بارز از چنین سازگارى میان میدان نظر و میدان عمل است و کارنامه وى در حزب جمهورى اسلامى، یکى از نقاط اوج آن بشمار مىرود.
بر همین اساس بود که در سال ۱۳۵۹، در زمانى که حوادث کوچک و بزرگ در سراسر این کشور تازه انقلاب کرده رخ میداد و اساس ادامه حیات نظام نوپاى جمهورى اسلامى زیر سؤال بود، پس از پایان کار شوراى انقلاب اسلامى، تصمیم به کنارهگیرى از مناصب اجرایى گرفت تا نیمى از وقت خود را صرف ادامه مطالعات بنیادینى که سالها پیش در مرکز تحقیقات اسلامى دنبال مىکرد نماید، و نیمى دیگر را به سر و سامان دادن به حزبى که سخت نیازمند چنین کارى بود بپردازد. هرچند صدور حکم ریاست دیوانعالى کشور (که ریاست قوه قضائیه بشمار مىرفت) از سوى امام خمینى مانع از تحقیق نیمه نخست برنامه او شد، اما پس از فراغت از کار روزانه، به حزب مىشتافت و به ساماندهى امور بزرگترین حزب سیاسى کشور مىپرداخت. تدوین مواضع حزب، از مهمترین گامهایى بود که در این راستا برداشت شد.
مباحثات مربوط به مواضع حزب بیشتر در جلساتى که با شرکت بنیانگذاران حزب تشکیل مىشد انجام مىگرفت و با تقسیم کارى که صورت گرفته بود، به کار تدوین مواضع پرداخته مىشد. پس از آنکه حاصل کار در کتاب کم حجم »مواضع ما« منتشر شد، فشردگى مباحث و مطالب آن، ارایه تفصیلى آن را ضرورى ساخت. از همینرو، کلاسهاى مواضع تفصیلى حزب بهصورت جلسات هفتگى و با شرکت اعضایى که از سراسر کشور مشتاقانه در آن شرکت مىکردند، با درسگفتارهاى آیتالله دکتر بهشتى، آغاز شد. شهادت مظلومانه آیتالله دکتر بهشتى و بیش از هفتاد نفر از یاران برجسته امام و انقلاب در هفتم تیر ماه سال ۱۳۶۰، این مباحث ارزشمند را ناتمام گذاشت؛ شهادتى که معبد را به مشهد مبدل ساخت و مهر تأئیدى بر نیت خیرى بود که حزب بر اساس آن شکل گرفته بود.
آنچه در این کتاب مىخوانید، متن کامل و ویرایش شده آن یازده درسگفتار است که در سالهاى فعالیت حزب جمهورى اسلامى بهطور ناقصترى منتشر شده بود. خوشبختانه با تلاشى که صورت گرفت، همه نوارها به دقت با متون تطبیق داده شد و با زحمات بسیارى که براى ویرایش آن صورت گرفت، بهصورتى که ملاحظه مىشود، درآمد که حاصل تلاش بىدریغ ویراستار محترم است. امید آنکه مطالب این مجلد، به همراه مجلد دیگرى که به مجموعه گفتارها، مصاحبهها و دستنوشتههاى شهید آیتالله دکتر بهشتى در خصوص حزب جمهورى اسلامى اختصاص دارد، فراهمکننده منبع ارزشمندى براى علاقمندان و پژوهشگران این موضوع باشد.