این کتاب داستانی است از زندگی و حیات عارف صاحب‌نام محیی‌الدین‌بن عربی که همنواز با بانگ چنگ و چگور خنیاگران فتّان بهشتی با نوای ترجمان الاشواق و فتح فتوحات و حکمت فصوص خود در کنارمان قرار می‌گیرد و با سفری از مرسیه تا دمشق همگاممان می‌شود و می‌گوید آنکه ترک سفر کند راکد می‌شود و آنکه راکد شود به عدم و نیستی خواهد پیوست.
و در همین سفرهای آکنده از کشف و شهود و مبارزه با نمایندگان زهد ریایی و دین‌فروشان بیگانه با مذهب است که به ما تعلیم می‌دهد “عشق مرگی است کوچک” و در خلال همین سفرها و پویش‌ها در منازل و زمین بود که به ما این پیام را داد که
گفت حق اندر سفر هر جا روی
باید اول طالب مردی شوی
که بکاری بر نیاید گندمی
مردمی جو مردمی جو مردمی