روزهایی که کمتر از بیست سال داشتیم در جست وجوی هنر، حقیقت و عشق، قدم‌ها زدیم… پا به پا دست در دست، میان خیابان‌ها، کتاب‌ها، نقاشی‌ها و حرف‌هایی رنگارنگ درباره ویتمن، اسپینوزا یا هکل… از سلسبیل
تا چارراه ولیعصر، پارک ساعی، تجریش.. صدای قدم‌ها، آتش سیگارها، موسیقی حرف‌ها، خنده‌ها، فریادها و اشک‌ها… بیست‌سالگی همچنان بیست ساله است.. فرقی نمی‌کند تهران باشد، قزوین یا پاریس… و همچنان این داستان تا پاریس کشیده شده…

مطالعه ۲۰صفحه ابتدایی کتاب