در نوشتار پیش رو که حاصل گفت‌و‌گویی خواندنی با یکی از روایتگران فرهنگ عامه می‌باشد داده‌های فولکلوریک به روش تاریخ شفاهی گردآوری شده است. این متن با توجه به تعریف فولکلور به «بیان خلاقانه مردم از زندگی روزمره» و تعریف تاریخ شفاهی «روش گردآوری داده‌های تاریخی» به برقراری پیوند بین این دو می‌پردازد؛ «یعنی قالب‌بندی تجربه تاریخی در شکل خلاقانه» این امر با توجه به تعاریف مذکور، دلالت بر توجه تاریخ شفاهی به «محتوا» و فولکلور به «قالب» یا «شکل» دارد. بر همین اساس است که مورخان همواره از «خاطره» و فولکلوریست‌ها از «قصه و روایت» سخن می‌گویند.این پیوند همچنان بر این واقعیت اذعان دارد که نه تاریخ شفاهی در بیان کاملاٌ فولکلور است و نه فولکلور در محتوا یکسره تاریخی است.اما پیوند این دو است که «گذشته» را زنده نگه می دارد.