مظاهر مصفا در دو ساله‌گی آبله گرفت و از دنیا رفت. دو سال بعد مادرش فخر‌السادات پسر دیگری به جایش آورد. نام او را هم مظاهر گذاشتند و شناسنامه مظاهر اول را؛ که هنوز باطل نکرده بودند؛ برای او نگاه داشتند. بدین ترتیب مظاهر دوم؛ آن‌چنان که در منظومه نسخه اقدم هم آورده؛ مرگ را مایه حیات خود می‌دانست و کودکی را در سایه مرگ و در گفتگو با عالم مردگان آغاز کرد.

در خاک چو رفت دانه‌ی تو

از خاک گیاه من برآمد

رفتی تو و آمدم من از راه

خفتی تو و خواب من سرآمد

من چون بدلم تو هم چون اصلی

چون سایه منم تو آفتابی

من حاشیه‌ی کتاب مرگم

تو متن اصیل این کتابی

مطالعه 20صفحه ابتدایی کتاب